មន្រ្តីយោធាអាមេរិកាំងថ្លែងថា ការវាយប្រហារតាមអាកាសរបស់ពួកគេប្រឆាំងនឹងពួកសកម្មប្រយុទ្ធរដ្ឋអ៊ីស្លាមនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់និងស៊ីរី គឺគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្តើមនៃយុទ្ធនាការរបស់កងយោធាប៉ុណ្ណោះ ហើយយុទ្ធនាការនេះ អាចនឹងមានរយៈពេលយូរ។ ការស្ទង់មតិសាធារណៈជនមួយចំនួនបានឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋអាមេរិកាំងគាំទ្រយុទ្ធនាការវាយប្រហារតាមអាកាសនេះ ក៏ប៉ុន្តែ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យោធារយៈពេលយូរប្រឆាំងនឹងពួកជ្រុលនិយមដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា ISILនោះ ក៏អាចស្ទង់មើលពីភាពអត់ធ្មត់របស់សាធារណៈជនអាមេរិកាំងផងដែរ។
គ្រាដែលយុទ្ធនាការរបស់យោធាប្រឆាំងនឹងពួកជ្រុលនិយមISIL ចាប់ផ្តើមបង្កើនឡើងនោះ កិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់លោកប្រធានាធិបតី បារ៉ាក់ អូបាម៉ា ដើម្បីរក្សាការគាំទ្រពីសំណាក់សាធារណៈជនអាមេរិកាំងចំពោះវិធានការទាំងនេះ ក៏បានធ្វើឡើងដែរ។
បន្ថែមពីលើការពង្រឹងឲ្យមានការគាំទ្រនៅក្នុងប្រទេស លោកអូបាម៉ា ក៏ព្យាយាមដើម្បីឲ្យមានការគាំទ្រវិធានការប្រឆាំងនឹងពួកជ្រុលនិយម ISILនេះជាលក្ខណៈអន្តរជាតិផងដែរ ដោយលោកបាននាំយកករណីប្រឆាំងនឹងពួកជ្រុលនិយម ISIL នេះទៅអង្គការសហប្រជាជាតិ។
«គឺមិនអាចមានហេតុផល និងមិនអាចមានការចរចាទេ ជាមួយក្រុមបិសាចនេះ។ ភាសាតែមួយគត់ ដែលពួកឃាតករដូចនេះអាចយល់បាន គឺភាសាប្រើកម្លាំងទ័ព»។
លោកប្រធានាធិបតីអូបាម៉ា បានទទួលការគាំទ្រពីសភាអាមេរិក ក្នុងការអនុវត្តផែនការរបស់លោក គឺបំពាក់អាវុធ និងបណ្តុះបណ្តាលពួកបះបោរស៊ីរី នៅមុនពេលអ្នកតាក់តែងច្បាប់ ចាកចេញពីរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោន ត្រឡប់ទៅរដ្ឋរបស់ពួកអស់លោកវិញ ដើម្បីធ្វើយុទ្ធនាការឃោសនាបោះឆ្នោតពាក់កណ្តាលអាណ្ណត្តិនៅខែវិច្ឆិកាខាងមុខនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ វាមិនមានភាពច្បាស់លាស់ទេថា នៅពេលណា ឬថាតើ សភានឹងជជែកដេញដោលអំពីអំណាចជាក់លាក់មួយសម្រាប់យុទ្ធនាការយោធាប្រឆាំងពួកជ្រុលនិយមISIL នេះ។
អ្នកវិភាគ លោកJohn Fortier នៃមជ្ឈមណ្ឌលគោលនយោបាយទ្វេភាគី (Bipartisan Policy Center) ថ្លែងថា ជាការសំខាន់ណាស់សម្រាប់លោកអូបាម៉ា ក្នុងការរក្សាឲ្យមានការគាំទ្រទាំងពីសាធារណៈជន និងទាំងពីសភា សម្រាប់បេសកកម្មនេះ។
«ខ្ញុំគិតថា លោកប្រធានាធិបតីត្រូវតែរក្សាលំនឹងទាំងសង្ខាង។ អ្នកខ្លះនៅខាងស្តាំនឹងនិយាយថា លោកមិនបានចាត់វិធានការឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ទេ មិនថាដាក់កងទ័ពនៅនឹងកន្លែង ឬថា ផែនការនេះគ្មានប្រសិទ្ធភាពឡើយ។ ហើយអ្នកនៅខាងឆ្វេងវិញនឹងនិយាយថា នឹងមានការព្រួយបារម្ភថា លោកនឹងបញ្ជូនកងទ័ពត្រឡប់ទៅប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់វិញ»។
អ្នកអភិរក្សនិយមខ្លះ មិនសប្បាយចិត្តទេ ដោយសារលោកអូបាម៉ាបានបង្ហាញផែនការថា លោកនឹងមិនប្រើកងទ័ពថ្មើរជើង តាមប្រមាញ់ពួកជ្រុលនិយមISIL នោះទេ។ នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយនៅក្នុងកម្មវិធី “Fox News Sunday" កាលពីថ្ងៃអាទិត្យទី២១ខែកញ្ញានេះ សមាជិកសភាខាងគណបក្សសាធារណរដ្ឋនៃរដ្ឋ New York លោក Peter Kingបានថ្លែងថា៖
«ខ្ញុំមិនដឹងហេតុអ្វី បានជាលោកប្រធានាធិបតីនិយាយតាំងពីដំបូងថា យើងនឹងមិនដាក់កងទ័ពនៅនឹងកន្លែងនោះទេ។ កុំដកសំណើរនោះចេញ។ មិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យសត្រូវដឹងអ្វីដែលលោកនឹងធ្វើ ហើយអ្វីដែលលោកនឹងមិនធ្វើនោះទេ»។
គ្រាដែលការស្ទង់មតិនាពេលថ្មីៗនេះបង្ហាញថា សាធារណៈជនគាំទ្រការវាយប្រហារពួកISILតាមអាកាសក៏ដោយ ក៏ការគាំទ្រនោះមិនរួមបញ្ចូលការដាក់ពង្រាយកងទ័ពអាមេរិកាំងលើដីទេ។ លោក John Mueller ជាអ្នកជំនាញខាងការស្ទង់មតិសាធារណៈជន និងសង្គ្រាម នៅសកលវិទ្យាល័យ Ohio State University។
«កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដែលមានគោលដៅច្បាស់លាស់ មានការគាំទ្រ មិនធ្វើឲ្យពលរដ្ឋអាមេរិកកាំងបាត់បង់ជីវិតច្រើននាក់នោះ អាចមានពលរដ្ឋមួយចំនួននឹងអត់ធ្មត់បាន តែបើធំជាងនេះ គឺមិនអាចទៅរួចទេ។ ពលរដ្ឋអាមេរិកាំង ហាក់ដូចជា មានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ហួសហេតុ ក្នុងការធ្វើសង្គ្រាមនៅបរទេសនេះ»។
អ្នកជំនាញនិយាយថា លោកអូបាម៉ា ប្រឈមនឹងឧបសគ្គក្នុងការរក្សាឲ្យមានការគាំទ្រពីសំណាក់សាធារណៈជន ចំពោះការចាត់វិធានការឲ្យយោធាចូលពាក់ព័ន្ធក្នុងកិច្ចការមួយដែលគ្រោះថ្នាក់ មិនអាចស្មានបាន ហើយអាចនឹងមិនមានភាពជាក់លាក់។
អ្នកស្រី Karlyn Bowman ជាអ្នកតាមឃ្លាំមើលការស្ទង់មតិសាធារណៈជន នៅវិទ្យាស្ថាន American Enterprise Institute។
«ជាការលំបាកក្នុងការនិយាយឲ្យច្បាស់ថា តើការគាំទ្រនេះនឹងមានយូរប៉ុណ្ណា។ ក៏ប៉ុន្តែ វាមានភាពច្បាស់លាស់ បើសិនជាយើង ក្រឡេកមើលការស្ទង់មតិសាធារណៈជនជាប្រវត្តិសាស្រ្តនោះ យើងឃើញថា ការគាំទ្រនឹងមានលំនឹង បើសិនជា បេសកកម្មនោះត្រូវបានកំណត់យ៉ាងច្បាស់លាស់ ហើយលោកប្រធានាធិបតីចាត់ការវាបានដោយជោគជ័យ»។
ជាប្រវត្តិសាស្រ្តនាពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះបង្ហាញថា ជាដំបូងសាធារណៈជនគាំទ្របេសកកម្មដ៏គ្រោះថ្នាក់របស់យោធា ក៏ប៉ុន្តែ ការគាំទ្រនោះ នឹងរលាយទៅវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ក្រុមហ៊ុន Gallup ដែលជាក្រុមហ៊ុនធ្វើការស្ទង់មតិមួយ បានរកឃើញថា ពលរដ្ឋអាមេរិកកាំងជាង៨០ភាគរយ បានគាំទ្រការលុកលុយរបស់កងយោធាអាមេរិកនៅអាហ្វហ្កានិស្ថាននៅឆ្នាំ២០០១ គ្រាដែលពលរដ្ឋអាមេរិកាំង ៦៤ ភាគរយ បានគាំទ្រការបញ្ជូនកងទ័ពអាមេរិកទៅប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ នៅឆ្នាំ២០០៣។ ក៏ប៉ុន្តែ ការស្ទង់មតិនាពេលថ្មីៗនេះ ដែលធ្វើឡើងដោយទីភ្នាក់ងារសាព័ត៌មាន Associated Press សហការជាមួយក្រុមហ៊ុន GFK បានឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋអាមេរិកាំង៣នាក់ក្នុងចំណោម៤នាក់ ឥឡូវនេះ ជឿថាសង្គ្រាមទាំងពីរនោះ នឹងត្រូវគេចាត់ទុកថា អាមេរិកទទួលបរាជ័យ៕
ប្រែសម្រួលដោយ លី ម៉ូរីវ៉ាន់
