ឧត្តរមានជ័យ —
សមាគមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតខ្មែរដែលបានទៅសិក្សានៅបរទេសចំនួន៥ក្រុមបានរួមគ្នាស្ម័គ្រចិត្តរៃអង្គាសថវិកា និងចុះទៅចែកអំណោយសង្គ្រោះដល់ប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយទឹកជំនន់នៅក្នុងឃុំមួយនៃខេត្តឧត្តរមានជ័យកាលពីចុងសប្តាហ៍កន្លងទៅ។
ការផ្តល់ជំនួយសប្បុរសធម៌នេះបានធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីប្រទេសកម្ពុជាបានរងគ្រោះធ្ងន់ធ្ងរដោយទឹកជំនន់ដែលបានឆក់យកជីវិតប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងតិច១៦៨នាក់និងបំផ្លាញផ្ទះសម្បែងនិងផលដំណាំរបស់កសិករអស់យ៉ាងច្រើន។
លោកក្រូច សាន់គឺជាប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ដែលរងគ្រោះដោយសារទឹកជំនន់នៅក្នុងភូមិជើងទៀន ឃុំជើងទៀនក្នុងស្រុកចុងកាល់ ចម្ងាយជាង២០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តឧត្តរមានជ័យ។
កសិករវ័យ៧៣ឆ្នាំរូបនេះនិយាយថា ស្រូវក្នុងស្រែទំហំ២ហិកតារបស់លោកបានខូចខាតទាំងស្រុងនៅពេលដែលទឹកបានជន់លិចភូមិរបស់លោកកាលពីពេលថ្មីៗនេះ។
«ស្នាមកម្រិតទឹកកម្ពស់ហ្នឹង។ វាហូរដាច់ទៅតាមហ្នឹង។ វេទនាស្រូវ ស្រូវខាងដីស្ទឹង វារលួយ រលួយច្រើន ឆ្នាំនេះ»។
ទឹកជំនន់ប្រចាំឆ្នាំ ដែលបណ្តាលមកពីទឹកភ្លៀង និងជំនន់ទន្លេមេគង្គ ចាប់តាំងពីពាក់កណ្តាលខែកញ្ញាកន្លងមក បានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងតិច១៦៨នាក់ស្លាប់ និងធ្វើឲ្យខូតខាតស្រូវ និងផលដំណាំជាច្រើនទៀតរបស់ប្រជាកសិករនៅក្នុងខេត្តចំនួន២០ក្នុងចំណោមខេត្តក្រុងទាំង២៤របស់កម្ពុជា។ នេះបើយោងតាមគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយរបស់រដ្ឋាភិបាល។
អ្នកស្រីក្រូច ព្រៃ ដែលជាស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់នៅក្នុងភូមិជើងទៀននេះដែរ និយាយថា ទឹកជំនន់ឆ្នាំនេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងឆ្នាំមុនៗ ដោយបានបំផ្លាញស្រូវ និងដំឡូងមីរបស់អ្នកស្រីនិងអ្នកភូមិផ្សេងៗទៀតស្ទើរគ្មានសល់។
«ទើបតែឆ្នាំនេះទេ ទឹកចំណាប់ហូរកាត់ភូមិទាំងអស់។ ទឹកចំណាប់ណាស់ឆ្នាំនេះ។ គោក៏អត់ស្មៅ។ ដល់ទឹកស្រកទៅ មនុស្សក៏ឈឺភ្នែក គ្រុនមួយគ្រួសារៗអស់»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ពុំមានប្រជាជនណាម្នាក់បានស្លាប់ដោយសារទឹកជំនន់នេះទេ នៅក្នុងភូមិទាំង៧នៃឃុំជើងទៀន។ នេះបើផ្អែកតាមលោកមេឃុំនេះ។
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននៅទីនេះ និយាយថា ឃុំនេះក៏ទទួលបានជំនួយសង្គ្រោះបន្ទាន់ជាច្រើនលើកពីសំណាក់សប្បុរសជននានា ដោយរួមទាំងក្រុមនិសិ្សត និងអតីតនិស្សិតស្ម័គ្រចិត្តទាំងនេះផងដែរ។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិត ហើយនឹងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តទាំងនេះមកពីសមាគមចំនួន៥ រួមមានសមាគមកម្ពុជានៃអតីតនិស្សិតពីអូស្ត្រាលី បណ្តាញនិស្សិតខ្មែរនៅអូស្ត្រាលី សមាគមអតីតនិស្សិតកម្ពុជាពីចក្រភពអង់គ្លេស សមាគមអតីតនិស្សិតខ្មែរពីប្រទេសជប៉ុន និងសមាគមអតីតនិស្សិតខ្មែរពីសហរដ្ឋអាមេរិក។
លោកស៊ាង សុបញ្ញាគឺជាប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតខ្មែរពីប្រទេសអូស្ត្រាលី ដែលបានចូលរួមផ្ទាល់នៅក្នុងពិធីចែកអំណោយសប្បុរសធម៌ទាំងនេះនៅក្នុងបរិវេណវត្តមួយក្នុងឃុំជើងទៀននេះ។
«ជំនួយដែលគាត់ទទួលបានមកនេះ បើតាមយើងស្តាប់អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគឺគាត់ទទួលបាននៅក្នុងកម្រិតមួយ តិចតួចនៅឡើយ។ ហើយបើប្រៀបធៀបនឹងទំហំនៃផលប៉ះពាល់បណ្តាលមកពីទឹកជំនន់នេះគឺវាមានលក្ខណៈធំធេង។ ដូចនេះជំនួយដែលយើងយកមកនេះគឺដើម្បីបំពេញបន្ថែមអ្វីដែលគាត់ខ្វះខាតហ្នឹង ដើម្បីដោះស្រាយការលំបាកក្រោយពេលដែលទឹកហ្នឹងស្រកទៅវិញ»។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតខ្មែរ ដែលបានទៅសិក្សានៅបរទេសទាំងនេះ បានរួមគ្នារៀបចំពិធីរៃអង្គាសប្រាក់មួយកាលពីដើមខែ ដើម្បីប្រមូលថវិកាជួយប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយទឹកជំនន់នេះ។ ពួកគេប្រមែប្រមូលថវិកាបានជាង៣ម៉ឺនដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិកពីសប្បុរសជននានា។
លោកឈន ប៊ុនហំគឺជាតំណាងបណ្តាញនិស្សិតខ្មែរនៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី។
«កូនសិស្សមួយចំនួនដែលកើតនៅអូស្ត្រាលីហ្នឹង គ្នាគិតថា គ្នាចង់ជួយអ្វីមួយដើម្បីបញ្ជាក់ថា ខ្លួនឯងហ្នឹងជាខ្មែរ។ ដល់ពេលយើងមានឱកាសចូលវិភាគទានដល់អ្នករងគ្រោះហ្នឹង អាហ្នឹងជាឱកាសល្អមួយដែលពួកយើងអាចធ្វើបាន»។
ជំនួយសង្គ្រោះដែលក្រុមនិសិ្សត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះនាំមកជូនគ្រួសារនីមួយៗក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋជាង៣០០គ្រួសារនៅក្នុងឃុំនេះ រួមមាន អង្ករទង្ងន់៥០គីឡូក្រាម មីមួយកេស ទឹកត្រី សាប៊ូដុំ ធុងចម្រោះទឹក និងថ្នាំពេទ្យជាដើម។
លោកជា កញ្ញារិទ្ធិគឺជាប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតពីសហរដ្ឋអាមេរិក។
«ខ្ញុំគិតថា អានេះជាបទពិសោធន៍មួយដែលបើកចក្ខុ ឲ្យអ្នកសិក្សានៅបរទេសហ្នឹងគាត់មានអារម្មណ៍ផ្សេងពីអ្វីដែលគាត់ធ្លាប់មានពីមុនមកនោះណា៎។ ហើយខ្ញុំគិតថា វាអាចផ្លាស់ប្តូរចិត្តរបស់គាត់បាន បើគាត់បានមកឃើញអញ្ចឹងៗ»។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតស្ម័គ្រទាំងនេះលើកឡើងថា នេះជាលើកដំបូងហើយដែលក្រុមរបស់ពួកគេធ្វើការរួបរួមគ្នា ដើម្បីនាំអំណោយសប្បុរសធម៌បែបនេះ មកជូនប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ ដែលរងគ្រោះដោយទឹកជំនន់នេះ។
លោកទេព គន្ធាគឺជាអនុប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតមកពីចក្រភពអង់គ្លេស។
«យើងគិតថា យើងចង់បង្កើតឲ្យមានការជួយគ្នារវាងខ្មែរនឹងខ្មែរ រវាងប្រជាជនយើងទាំងអស់គ្នា»។
លោករ៉ែម នឿម ទើបទទួលបានជំនួយសង្គ្រោះនេះ ហើយត្រៀមនឹងដឹកជញ្ជូនឥវ៉ាន់ទាំងនេះត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
«ចង់ថ្លែងពាក្យពេចន៍ ថ្លែងអំណរគុណដល់កូនៗទាំងអស់ដែលបានជួយទំនុកបម្រុងដល់អ៊ុំជាកសិករលិចទឹក ទឹកជំនន់នេះ»។
ទោះបីជាគ្រួសារភាគច្រើនបានទទួលអំណោយពីក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះក៏ដោយ ក៏គ្រួសារមួយចំនួនតូចអះអាងថា ពួកគេគឺជាអ្នកភូមិក្រីក្រពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែបែរជាគ្មានឈ្មោះទទួលជំនួយសង្គ្រោះទាំងនេះទៅវិញ។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះនិយាយថា ពួកគេពុំបានព្រងើយកន្តើយចំពោះគ្រួសារដែលគ្មានឈ្មោះក្នុងបញ្ជីទាំងនេះឡើយ។
«ពួកយើងខ្ញុំបានដឹងច្បាស់ថា រឿងនេះជារឿងមួយដែលមិនអាចចៀសផុតទេ។ ដូច្នេះពួកយើងបានត្រៀមលក្ខណៈរួចហើយ ពោលគឺចែកនៅទីនេះបាន៣៣៣គ្រួសារ ដែលអញ្ជើញមកពី៧ភូមិនៃឃុំជើងទៀននេះ។ ក៏បន្តែយើងបានរៀបចំជំនួយរបស់យើងសម្រាប់៣៥០គ្រួសារ។ អញ្ចឹងបានន័យថា យើងបានត្រៀមសម្រាប់១៧គ្រួសារ ព្រោះយើងដឹងថា នឹងមានអ្នកមួយចំនួនគាត់នឹងតវ៉ាបែបនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែយើងដឹងហើយថា ប្រជាពលរដ្ឋដែលគាត់ចង់បានហ្នឹងគឺគាត់អាចមានចំនួនច្រើន ហើយយើងមិនមានលទ្ធភាពផ្តល់ឲ្យគាត់គ្រប់ៗគ្នានោះទេ»។
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និយាយថា គ្រួសារមួយចំនួនបានទទួលអំណោយសង្គ្រោះខ្លះពីក្រុមសប្បុរសជនមុនៗរួចហើយ ដូច្នេះពួកគេគួរយោគយល់ដល់គ្រួសារដែលងាយរងគ្រោះជាងគេនៅក្នុងឃុំនេះ។
លោកឡាយ ដឿន គឺជាមេឃុំជើងទៀន។
«គឺត្រូវជួយគ្រូសារងាយរងគ្រោះ ដូចជាគ្រួសារជនពិការ គ្រួសារចាស់ជរា ហើយស្ត្រីមេម៉ាយ កុមារកំព្រា»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះ ក៏ចុះចែកអំណោយតាមផ្ទះរបស់អ្នកភូមិផ្ទាល់ថែមទៀត ដើម្បីឲ្យប្រាកដថា ជំនួយរបស់ពួកគេពិតជាបានទៅដល់ដៃពលរដ្ឋក្រីក្រ និងងាយរងគ្រោះជាងគេពិតប្រាកដ។
ក្រុមនិស្សិតទាំងនេះលើកឡើងថា ទោះបីជាជំនួយរបស់គេមានទ្រង់ទ្រាយតូចក៏ដោយ ក៏សកម្មភាពរបស់ពួកគេនេះបានក្លាយជាគម្រូសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសបញ្ញវ័ន្តខ្មែរក្នុងការចូលរួមជួយប្រជាជាតិ និងប្រជាជនរបស់ខ្លួន៕
ការផ្តល់ជំនួយសប្បុរសធម៌នេះបានធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីប្រទេសកម្ពុជាបានរងគ្រោះធ្ងន់ធ្ងរដោយទឹកជំនន់ដែលបានឆក់យកជីវិតប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងតិច១៦៨នាក់និងបំផ្លាញផ្ទះសម្បែងនិងផលដំណាំរបស់កសិករអស់យ៉ាងច្រើន។
លោកក្រូច សាន់គឺជាប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ដែលរងគ្រោះដោយសារទឹកជំនន់នៅក្នុងភូមិជើងទៀន ឃុំជើងទៀនក្នុងស្រុកចុងកាល់ ចម្ងាយជាង២០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តឧត្តរមានជ័យ។
កសិករវ័យ៧៣ឆ្នាំរូបនេះនិយាយថា ស្រូវក្នុងស្រែទំហំ២ហិកតារបស់លោកបានខូចខាតទាំងស្រុងនៅពេលដែលទឹកបានជន់លិចភូមិរបស់លោកកាលពីពេលថ្មីៗនេះ។
«ស្នាមកម្រិតទឹកកម្ពស់ហ្នឹង។ វាហូរដាច់ទៅតាមហ្នឹង។ វេទនាស្រូវ ស្រូវខាងដីស្ទឹង វារលួយ រលួយច្រើន ឆ្នាំនេះ»។
ទឹកជំនន់ប្រចាំឆ្នាំ ដែលបណ្តាលមកពីទឹកភ្លៀង និងជំនន់ទន្លេមេគង្គ ចាប់តាំងពីពាក់កណ្តាលខែកញ្ញាកន្លងមក បានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងតិច១៦៨នាក់ស្លាប់ និងធ្វើឲ្យខូតខាតស្រូវ និងផលដំណាំជាច្រើនទៀតរបស់ប្រជាកសិករនៅក្នុងខេត្តចំនួន២០ក្នុងចំណោមខេត្តក្រុងទាំង២៤របស់កម្ពុជា។ នេះបើយោងតាមគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយរបស់រដ្ឋាភិបាល។
អ្នកស្រីក្រូច ព្រៃ ដែលជាស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់នៅក្នុងភូមិជើងទៀននេះដែរ និយាយថា ទឹកជំនន់ឆ្នាំនេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងឆ្នាំមុនៗ ដោយបានបំផ្លាញស្រូវ និងដំឡូងមីរបស់អ្នកស្រីនិងអ្នកភូមិផ្សេងៗទៀតស្ទើរគ្មានសល់។
«ទើបតែឆ្នាំនេះទេ ទឹកចំណាប់ហូរកាត់ភូមិទាំងអស់។ ទឹកចំណាប់ណាស់ឆ្នាំនេះ។ គោក៏អត់ស្មៅ។ ដល់ទឹកស្រកទៅ មនុស្សក៏ឈឺភ្នែក គ្រុនមួយគ្រួសារៗអស់»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ពុំមានប្រជាជនណាម្នាក់បានស្លាប់ដោយសារទឹកជំនន់នេះទេ នៅក្នុងភូមិទាំង៧នៃឃុំជើងទៀន។ នេះបើផ្អែកតាមលោកមេឃុំនេះ។
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននៅទីនេះ និយាយថា ឃុំនេះក៏ទទួលបានជំនួយសង្គ្រោះបន្ទាន់ជាច្រើនលើកពីសំណាក់សប្បុរសជននានា ដោយរួមទាំងក្រុមនិសិ្សត និងអតីតនិស្សិតស្ម័គ្រចិត្តទាំងនេះផងដែរ។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិត ហើយនឹងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តទាំងនេះមកពីសមាគមចំនួន៥ រួមមានសមាគមកម្ពុជានៃអតីតនិស្សិតពីអូស្ត្រាលី បណ្តាញនិស្សិតខ្មែរនៅអូស្ត្រាលី សមាគមអតីតនិស្សិតកម្ពុជាពីចក្រភពអង់គ្លេស សមាគមអតីតនិស្សិតខ្មែរពីប្រទេសជប៉ុន និងសមាគមអតីតនិស្សិតខ្មែរពីសហរដ្ឋអាមេរិក។
លោកស៊ាង សុបញ្ញាគឺជាប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតខ្មែរពីប្រទេសអូស្ត្រាលី ដែលបានចូលរួមផ្ទាល់នៅក្នុងពិធីចែកអំណោយសប្បុរសធម៌ទាំងនេះនៅក្នុងបរិវេណវត្តមួយក្នុងឃុំជើងទៀននេះ។
«ជំនួយដែលគាត់ទទួលបានមកនេះ បើតាមយើងស្តាប់អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគឺគាត់ទទួលបាននៅក្នុងកម្រិតមួយ តិចតួចនៅឡើយ។ ហើយបើប្រៀបធៀបនឹងទំហំនៃផលប៉ះពាល់បណ្តាលមកពីទឹកជំនន់នេះគឺវាមានលក្ខណៈធំធេង។ ដូចនេះជំនួយដែលយើងយកមកនេះគឺដើម្បីបំពេញបន្ថែមអ្វីដែលគាត់ខ្វះខាតហ្នឹង ដើម្បីដោះស្រាយការលំបាកក្រោយពេលដែលទឹកហ្នឹងស្រកទៅវិញ»។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតខ្មែរ ដែលបានទៅសិក្សានៅបរទេសទាំងនេះ បានរួមគ្នារៀបចំពិធីរៃអង្គាសប្រាក់មួយកាលពីដើមខែ ដើម្បីប្រមូលថវិកាជួយប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយទឹកជំនន់នេះ។ ពួកគេប្រមែប្រមូលថវិកាបានជាង៣ម៉ឺនដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិកពីសប្បុរសជននានា។
លោកឈន ប៊ុនហំគឺជាតំណាងបណ្តាញនិស្សិតខ្មែរនៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី។
«កូនសិស្សមួយចំនួនដែលកើតនៅអូស្ត្រាលីហ្នឹង គ្នាគិតថា គ្នាចង់ជួយអ្វីមួយដើម្បីបញ្ជាក់ថា ខ្លួនឯងហ្នឹងជាខ្មែរ។ ដល់ពេលយើងមានឱកាសចូលវិភាគទានដល់អ្នករងគ្រោះហ្នឹង អាហ្នឹងជាឱកាសល្អមួយដែលពួកយើងអាចធ្វើបាន»។
ជំនួយសង្គ្រោះដែលក្រុមនិសិ្សត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះនាំមកជូនគ្រួសារនីមួយៗក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋជាង៣០០គ្រួសារនៅក្នុងឃុំនេះ រួមមាន អង្ករទង្ងន់៥០គីឡូក្រាម មីមួយកេស ទឹកត្រី សាប៊ូដុំ ធុងចម្រោះទឹក និងថ្នាំពេទ្យជាដើម។
លោកជា កញ្ញារិទ្ធិគឺជាប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតពីសហរដ្ឋអាមេរិក។
«ខ្ញុំគិតថា អានេះជាបទពិសោធន៍មួយដែលបើកចក្ខុ ឲ្យអ្នកសិក្សានៅបរទេសហ្នឹងគាត់មានអារម្មណ៍ផ្សេងពីអ្វីដែលគាត់ធ្លាប់មានពីមុនមកនោះណា៎។ ហើយខ្ញុំគិតថា វាអាចផ្លាស់ប្តូរចិត្តរបស់គាត់បាន បើគាត់បានមកឃើញអញ្ចឹងៗ»។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតស្ម័គ្រទាំងនេះលើកឡើងថា នេះជាលើកដំបូងហើយដែលក្រុមរបស់ពួកគេធ្វើការរួបរួមគ្នា ដើម្បីនាំអំណោយសប្បុរសធម៌បែបនេះ មកជូនប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ ដែលរងគ្រោះដោយទឹកជំនន់នេះ។
លោកទេព គន្ធាគឺជាអនុប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតមកពីចក្រភពអង់គ្លេស។
«យើងគិតថា យើងចង់បង្កើតឲ្យមានការជួយគ្នារវាងខ្មែរនឹងខ្មែរ រវាងប្រជាជនយើងទាំងអស់គ្នា»។
លោករ៉ែម នឿម ទើបទទួលបានជំនួយសង្គ្រោះនេះ ហើយត្រៀមនឹងដឹកជញ្ជូនឥវ៉ាន់ទាំងនេះត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
«ចង់ថ្លែងពាក្យពេចន៍ ថ្លែងអំណរគុណដល់កូនៗទាំងអស់ដែលបានជួយទំនុកបម្រុងដល់អ៊ុំជាកសិករលិចទឹក ទឹកជំនន់នេះ»។
ទោះបីជាគ្រួសារភាគច្រើនបានទទួលអំណោយពីក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះក៏ដោយ ក៏គ្រួសារមួយចំនួនតូចអះអាងថា ពួកគេគឺជាអ្នកភូមិក្រីក្រពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែបែរជាគ្មានឈ្មោះទទួលជំនួយសង្គ្រោះទាំងនេះទៅវិញ។
ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះនិយាយថា ពួកគេពុំបានព្រងើយកន្តើយចំពោះគ្រួសារដែលគ្មានឈ្មោះក្នុងបញ្ជីទាំងនេះឡើយ។
«ពួកយើងខ្ញុំបានដឹងច្បាស់ថា រឿងនេះជារឿងមួយដែលមិនអាចចៀសផុតទេ។ ដូច្នេះពួកយើងបានត្រៀមលក្ខណៈរួចហើយ ពោលគឺចែកនៅទីនេះបាន៣៣៣គ្រួសារ ដែលអញ្ជើញមកពី៧ភូមិនៃឃុំជើងទៀននេះ។ ក៏បន្តែយើងបានរៀបចំជំនួយរបស់យើងសម្រាប់៣៥០គ្រួសារ។ អញ្ចឹងបានន័យថា យើងបានត្រៀមសម្រាប់១៧គ្រួសារ ព្រោះយើងដឹងថា នឹងមានអ្នកមួយចំនួនគាត់នឹងតវ៉ាបែបនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែយើងដឹងហើយថា ប្រជាពលរដ្ឋដែលគាត់ចង់បានហ្នឹងគឺគាត់អាចមានចំនួនច្រើន ហើយយើងមិនមានលទ្ធភាពផ្តល់ឲ្យគាត់គ្រប់ៗគ្នានោះទេ»។
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និយាយថា គ្រួសារមួយចំនួនបានទទួលអំណោយសង្គ្រោះខ្លះពីក្រុមសប្បុរសជនមុនៗរួចហើយ ដូច្នេះពួកគេគួរយោគយល់ដល់គ្រួសារដែលងាយរងគ្រោះជាងគេនៅក្នុងឃុំនេះ។
លោកឡាយ ដឿន គឺជាមេឃុំជើងទៀន។
«គឺត្រូវជួយគ្រូសារងាយរងគ្រោះ ដូចជាគ្រួសារជនពិការ គ្រួសារចាស់ជរា ហើយស្ត្រីមេម៉ាយ កុមារកំព្រា»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតទាំងនេះ ក៏ចុះចែកអំណោយតាមផ្ទះរបស់អ្នកភូមិផ្ទាល់ថែមទៀត ដើម្បីឲ្យប្រាកដថា ជំនួយរបស់ពួកគេពិតជាបានទៅដល់ដៃពលរដ្ឋក្រីក្រ និងងាយរងគ្រោះជាងគេពិតប្រាកដ។
ក្រុមនិស្សិតទាំងនេះលើកឡើងថា ទោះបីជាជំនួយរបស់គេមានទ្រង់ទ្រាយតូចក៏ដោយ ក៏សកម្មភាពរបស់ពួកគេនេះបានក្លាយជាគម្រូសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសបញ្ញវ័ន្តខ្មែរក្នុងការចូលរួមជួយប្រជាជាតិ និងប្រជាជនរបស់ខ្លួន៕
